Klavertje drie

Er zit meer in (je) dan je denkt!

Beste versie van jezelf

Dat je als kind de beste versie van jezelf bent, zal iedereen erkennen. Bij een kind ziet iedereen in dat hij/zij handelt met wat beschikbaar is. Een kind dat niet kan praten, huilt als het honger heeft of maakt een gebaar. Niet alleen als kind was jij de beste versie van jezelf. Dat was je als puber. Dat was je in je eerste relatie. Ook in je eerste baan. Op welk ander specifiek moment dan ook was jij de beste versie van jezelf en dat ben je ook nu op dit moment. In elk moment handel(de) je met wat beschikbaar is/was. Je deed in die momenten alles wat binnen jouw mogelijkheden lag om er het beste van te maken. Met de beste intentie beschikbaar. Je had hooguit beperkte mogelijkheden ‘oogkleppen’ op, een troebele staat van zijn of een focus die nu wellicht niet meer bij je past.

Is dat niet te makkelijk gesteld, kun je denken. Misschien verwijt je jezelf dat je iemand pijn hebt gedaan, roekeloos bent geweest, fouten hebt gemaakt? Waar je nu misschien nog mee wordt geconfronteerd en mee moet dealen. Ook toen was je de beste versie van jezelf op dat moment. Als je had geweten wat de gevolgen waren geweest of als je de andere mogelijkheden had gehad, had je het wellicht niet gedaan. Dat wil niet zeggen dat je niet de beste van jezelf was. Je handelde naar de gedachten en emoties die je had in dat moment. Dit niet om alles recht te praten. Wat hier staat zegt ook niets over het wel of niet ervaren van gedachten van spijt en bijbehorende gevoelens. Als je denkt aan dat je dat niet had mogen/moeten doen, voel je er logisch van alles bij. Het is niet raar om nog een drang te hebben het tevergeefs nog te willen veranderen. Toch blijft het feit dat je handelde met wat je beschikbaar had in dat moment.

‘Everyone is doing the best they can
given the thinking they have that looks real to them.’
(Sydney Banks)

Feit is dat je aan het verleden niets meer kunt veranderen. Dat is geweest, je kunt de tijd niet terugdraaien. Wat je ook doet, het verleden komt niet terug. Alleen nog in jouw gedachten kunnen herinneringen eindeloos herhaald worden.

Misschien is er iemand die jou verwijten maakt over het verleden. Dat je diegene pijn hebt gedaan, dat je roekeloos bent geweest of fouten hebt gemaakt. Je wordt zo steeds geconfronteerd met die ‘imperfecte zelf’ van toen. Hoe beperkter je mogelijkheden en visie waren, hoe groter de kans dat het niet fijn is om aan terug te denken. Je was toen toch echt de beste versie van jezelf op dat moment.

Misschien verwijt jij iemand iets. Dat diegene jou pijn heeft gedaan, dat hij/zij roekeloos is geweest en fouten heeft gemaakt.  Je gedachten gaat er steeds weer naar wat je is aangedaan. Je voelt je mogelijk net zo als toen, met alle emoties, sensaties en narigheid die bij die gedachten horen. Je lichaam weet niet goed het verschil, of wat je denkt nu gebeurt of dat je er alleen aan denkt. Maar ook nu geldt weer: hij/zij was ook toen de beste versie van zichzelf op dat moment, een zeer beperkte variant in een sterk vertroebelde staat van zijn wellicht.

Dit wil niet zeggen dat het niet naar voelt. Je bent een mens. Elk mens heeft gedachten in alle genres, ook boze, verdrietige, pijnlijke, verwijtende, vol met schaamte en spijt. Deze gedachten en emoties kun je voelen van je kruin tot je tenen. Wat niet hoeft is dat ze een oordeel vellen over jezelf of over de ander. De beste versie van jezelf is niet statisch. Net als de gedachten die je hebt en je staat van zijn dat ook niet zijn.

Je bent niet meer diegene van toen. Die ander is niet diegene van toen. Je verandert constant, van alle cellen in je lichaam, tot de gedachten die je hebt, tot wat je goed of fout vindt, tot de staat van zijn. Het enige wat zeker is, is dat alles continu verandert. Hier kun je bewust van zijn in het huidige moment.

Je hoeft jezelf en de wereld om je heen niet (meer) te veroordelen over wat er is geweest en proberen het alsnog te veranderen. Je kunt hooguit de consequenties dragen om het huidige moment beter te maken.

Je hoeft niet aan de slag om een betere versie van jezelf te worden in de toekomst als je die ‘oude’ versie niet meer veroordeelt en ziet als iets statisch. Wat een hoop energie scheelt dat! Als je zo de focus en het oordeel afhaalt van verleden en toekomst, kom je vanzelf in het huidige moment terecht. Daar kun je niet anders dan zien dat je de beste versie van jezelf bent. Dat geeft rust en ruimte.

Het kan zijn dat bovenstaande een hoop mitsen en maren bij je oproept. Het kan zijn dat je nog nooit zo naar jezelf hebt gekeken, als altijd de best mogelijke versie. Roept dit hoofdstuk veel weerstand bij je op, lees dit dan nog eens op een ander moment.

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 Klavertje drie

Thema door Anders Norén